Steunpilaar en financieel geweten van Bouwbedrijf van de Ven zwaait af
Bron: Stadskrant Veghel
Jarenlang was Ben van de Meerakker de stille kracht binnen Bouwbedrijf van de Ven. Achter de broers Van de Ven, samen eigenaar van het bouwbedrijf, wierp de Veghelaar zich op als mentor, steunpilaar en financieel geweten.
Ben van de Meerakker is op 67-jarige leeftijd met pensioen gegaan. Het afscheid komt niet als een verrassing. In mei 2021 droeg hij het stokje als financieel directeur van Bouwbedrijf van de Ven al over aan Paul Vervoort. De afgelopen jaren was Van de Meerakker als adviseur van de directie verbonden aan ons bedrijf. Drie weken geleden nam hij na 45 jaar onlosmakelijk verbonden te zijn aan Bouwbedrijf van de Ven dan toch echt afscheid. Tijdens een pensioenfeest in De Koekbouw werd er in stijl afscheid van hem genomen. Op verzoek van Ben stonden er geen rijen met mensen om hem te feliciteren. Het was een informeel samenzijn. “Zo heb ik al die jaren gefunctioneerd. Het was een formidabel afscheid”, aldus Ben.
"Het was een formidabel afscheid”
"Levensfunctie"
Per toeval kwam Ben een kleine 45 jaar geleden bij Van de Ven terecht. Na een mislukte studie economie stuitte hij op een personeelsadvertentie van het bouwbedrijf. “Ze waren op zoek naar een administratief medewerker. Dat leek me wel wat. In de advertentie stond verder de bijzin ‘kan een levensfunctie zijn’, dat sprak me erg aan. Uiteindelijk ben ik aangenomen. Achteraf gezien was het een heel bepalend moment in mijn leven, want ik ben er nooit meer weggegaan. Dat over die ‘levensfunctie’ klopte dus wel”, lacht hij.
Bij zijn start werkten er vier mensen op kantoor en zo’n honderd bouwvakkers. De omzet lag toen onder de tien miljoen euro. Nu, 45 jaar later, zijn dat er vijftig op kantoor, tweehonderd op de bouw, en is de omzet gestegen tot boven de 200 miljoen. Ben werkte zich gestaag omhoog tot financieel directeur. Daarmee stond hij mede aan de basis van het succes van ons bouwbedrijf. “Ik wil mijn rol meteen bagatelliseren. De reden van het succes zijn onze werknemers. We horen vaak terug van opdrachtgevers dat we ‘zo’n fijne mensen’ in dienst hebben. Dat is een geweldig compliment. Het personeel van Van de Ven is het allerbelangrijkste, zij maken het verschil.” Ben is met zijn lange dienstverband geen uitzondering. Sterker nog: hij is een van de velen die veertig jaar in dienst is geweest bij Van de Ven. “Daarom spreken we altijd over familie en niet over werknemers. Zo voelt het echt.”
Een andere grote rol in de opmars van Bouwbedrijf van de Ven is de ontwikkeling van het Veghelse bedrijfsleven geweest. “Je kan het niet los van elkaar zien”, stelt Ben. “We bouwden voor bijvoorbeeld Sligro, Vanderlande en Van der Heijden Logistiek (later Kuehne & Nagel) het eerste halletje in Veghel. En wat dacht je van Van Eerd(t) Groothandel… Deze bedrijven zijn gigantisch gegroeid en de halletjes veranderden in grote distributiecentra. Het bood Van de Ven de mogelijkheid om mee te groeien. Deze Veghelse bedrijven zijn ons overigens altijd trouw gebleven. Dat zegt natuurlijk ook wel iets: als je eenmaal klant was van Van de Ven dan bleef je dat.”
Mentor en steunpilaar
Toen Jan van Ven, de vader van Stefan en Frank, in 2006 na een hartstilstand plotseling overleed, nam Ben de twee broers onder zijn hoede. Hij was op dat moment adjunct-directeur. Frank en Stefan beschouwen hem als mentor en steunpilaar. “Ik heb geprobeerd om de leegte die Jan achterliet binnen het bedrijf enigszins op te vullen. Een familiebedrijf is kwetsbaar op de momenten dat er binnen de familie vreselijke dingen gebeuren. Ik heb tegen Frank en Stefan gezegd: ‘We moeten het samen proberen te doen’. Frank en Stefan waren toen nog relatief jong. Ik heb de rol van mentor gepakt en dat accepteerden ze.” Volgens Ben veranderde er in die periode van alles binnen het bedrijf. Jan van de Ven regeerde autoritair, dat veranderde met Frank, Stefan en Ben aan het roer. Ben vervolgt: “Het bedrijf is toen gemoderniseerd. Het overlijden van Jan is ontzettend treurig, maar daardoor is er wel een bepaalde transitie ingezet. Mensen binnen Van de Ven kregen meer verantwoordelijkheid en gingen zelfstandiger aan de slag. Dat heeft positief uitgepakt.”
In tegenstelling tot wat sommige criticasters dachten lukte het Frank en Stefan, met de trouwe Ben aan hun zijde, om het bedrijf verder uit te bouwen tot wat het nu is. Ben: “Er waren inderdaad mensen die grote vraagtekens plaatsten bij de zelfredzaamheid van het bedrijf zonder Jan. Ook oudere werknemers waren in het begin sceptisch. Uiteindelijk hebben we het met z’n allen geweldig opgepakt. Alle twijfels waren al snel weggenomen.”
Ben vertelt hoe het is gelukt om die twee ongeleide projectielen vol ambitie en allebei met een uitgesproken mening in toom te houden. “Het zijn karakterologisch twee totaal verschillende mannen. Frank is introvert, degelijk en betrouwbaar, terwijl Stefan extrovert, impulsief en meer van een grootschalige aanpak is. Mijn rol was bufferend. Ik was een spons waar ze hun frustraties over elkaar op konden botvieren. Eigenlijk was ik een combinatie tussen isolatiemateriaal en het cement tussen de stenen. Samen zijn we een heel eind gekomen. Al moeten ze mijn rol ook weer niet té groot maken”, glimlacht Ben.
‘Twee Sinterklazen’
In 2016 kreeg Ben een koninklijke onderscheiding. Hij werd destijds geprezen voor het aanbieden van zijn diensten aan legio verenigingen en initiatieven binnen Veghel. Zo konden onder andere de Kuussegatters, SIEmei, Geel-Zwart, Fabriek Magnifique en onlangs nog De Oester rekenen op zijn inzet en expertise. Ben legt uit waarom hij zich veelvuldig voor Veghel inzet: “Dat is me met de paplepel ingegoten. Mijn ouders hebben zich altijd sociaal-maatschappelijk ingezet. Ik vind het belangrijk om deel uit te maken van de omgeving waar ik woon en werk. Frank heeft met regelmaat gekscherend gezegd dat we twee Sinterklazen in dienst hadden: Stefan en ik. Toch heeft Bouwbedrijf van de Ven me altijd gesteund. Zij vinden, net als ik, het verenigingsleven en kunst en cultuur erg belangrijk.”
Bang voor het zwarte gat is Ben niet. “Golfen, bridgen, oldtimer rally’s rijden en natuurlijk de kleinkinderen. Ik kom mijn tijd wel door.” Hij blijft overigens verbonden aan ons bedrijf. Hij is toegetreden tot de Raad van Advies.
